Het waterfilter in Hanika en Akagera park

In mei 2010 heb ik in de school voor beroepsonderwijs in Hanika een waterfilter van Leo Groendijk geïnstalleerd. Dit filter kan 600 liter water per dag filteren tot drinkwaterkwaliteit. Het filter moet dagelijks gespoeld worden om het vuil te verwijderen. Nu, na 2 jaar, is de doorstroomsnelheid nogal verminderd, de UV-lamp doet het niet meer een het keramische filter lekt. Tijd voor een grote onderhoudsbeurt.
Het ontvangst door de schoolleiding wat heel hartelijk, Sigrid, Tjitske en Femke kregen een rondleiding door de school voor 3000 studenten.

Ik had 2 nieuwe UV-lampen , chloortabletten, slangetjes en de nodige instructies van Leo mee gekregen. De binnenkant van het UV-filter is gebroken. Dat kan alleen door te grote luchtdruk tijdens het reinigen. Daar zat een beveiliging op, hoe ze dat hebben gepresteerd is mij een raadsel. Er moet een nieuw UV-filter komen, samen met 2 onderhoudsmensen heb ik UV-filter er tussenuit gehaald en getoond hoe ze het er weer tussen kunnen zetten. Het Keramische (hoofd) filter is nogal wat vervuild, of er wordt niet iedere dag gespoeld of het vuil laat zich moeilijk wegspoelen, ik weet het niet. In de “rietjes” zit een laag bruine drap, die spoelen we weg met chloorwater in een dikke injectiespuit met een heel dun slangetje, monnikenwerk. Na 5 ( van de 100) te hebben voorgedaan hebben de onderhoudsmannen de rest gedaan, konden wij mooi te lunchen. Daarna het filter weer gemonteerd en aangesloten, het lekt nog steeds een beetje, er moeten nieuwe rubbers in. Het ophangen is weer net zo lastig als 2 jaar geleden, de muur is te zacht en te bros om er fatsoenlijk pluggen in te krijgen en te houden. De mannen hadden een goede oplossing, twee planken op de muur gespijkerd en daar het filter op schroeven. Prima.
We gaan vanuit Nederland nieuwe onderdelen opsturen en zij gaan het filter ieder half jaar een onderhoudsbeurt zoals vandaag geven.
De dames waren na de lunch vertokken naar het huis van Cyprien (adjunct) waar ze door zijn vrouw heel hartelijk werden ontvangen, om ongeveer 16:00 kon ik me daar bij hen voegen, er werd ons daar van alles aangeboden, wat een hartelijke mensen.

Akagera Nationaal Park
Donderdag 9 aug. zijn we rond 13:00 met Celestine vertrokken naar Kigali om Sigrid op het vliegveld af te leveren. Jammer dat zij ons moet verlaten, we missen haar. Vervolgens zijn we doorgereden naar Lake Muhazi waar we in “Seeds of Peace” een huis met 4 kamers hadden gehuurd voor 2 nachten. Een prachtige locatie met uitzicht over het stuwmeer, aan de overkant woont de President.
Ze maken daar HEERLIJK eten, de geroosterde vis was een delicatesse. Het duurde maar anderhalf uur voor we het 2e Cola-tje en het eten kregen. Bier of wijn gaat blijkbaar niet samen met “Peace” .
Het ontbijt op vrijdagochtend 6:00 ging iets sneller dan de vorige avond, een aantal had die tijd nog wel willen slapen. Na een uur hebben we bij de receptie van het park een gids opgepikt, die voorstelde het hele park van zuid naar noord te doorkruisen. In het noorden zijn meer dieren te zien, in 2010 heb ik alleen het zuidelijke deel gezien. Al voor de receptie zien we een aantal zebra’s lopen, daarna zien we nog impala’s, verschillende soorten apen, nijlpaarden, giraffes, waterbokken, wrattenzwijnen, bushbock, visarend, ganzen met jongen, schildpad, buffels, kraanvogels en diverse libelles en vlinders.
Halverwege het park staat er plots een olifant op de weg, heel bijzonder. Hij blijft voor ons lopen op zijn dooie gemak. Na een halfuur verlaat hij het pad, zodat we verder kunnen. Opeens is er allemaal rook in de lucht, een stukje verder zijn de boswachters bezig het steppegras in brand te steken om een bosbrand verderop de bestrijden. We rijden soms minder dan een meter van de vlammen, de gids maakt zich niet ongerust, de kinderen en de chauffeur wel. Ergens aan een meertje nuttigen we onze lunchpakketjes, de hippo’s duiken en snuiven vlak bij ons. Om 16:00 verlaten we het park, en fantastische ervaring.