de laatste week
Door: Jan
Blijf op de hoogte en volg Jan
25 Oktober 2015 | Tanzania, Sumbawanga
Klaas en Jorrit gaan met Moses naar Sumbawanga om de verhalen op internet te zetten. Ook moeten er nog wat inkopen worden gedaan. Met 12 mensen in de Jeep, beetje proppen en dan lukt dat wel. De mee gereizde dokter zou pas om 18:00 klaar zijn dus dat is dan het tijdstip van de terugreis. Het uploaden van de reisverslagen ging zeer moeizaam het koste wel een uur maar dn staat er ook direct voor 6 dagen op en nog wat foto’s. Naar het Holland Hotel voor een hapje eten, daar hebben ze 4 uren gehangen, er is internet, dus volop Whatsapp. Na twee tosti en 8 drankjes voor €6,- nog wat inkopen gedaan bij de Installatie-winkel. De eigenaar is weer zeer verheugd als hij hen ziet, handel!
Om 7:45 komt Teacher Peter mij thuis ophalen, de ladder moet weer mee naar de tank. We repareren nog een muizengat en dan trekken we met touwen de binnenzak omhoog. Snel de korte broek aan en de schoenen uit, kraan open en water er in. Eerst de bodem vlak trekken en de rand goed in de hoek drukken. Na 10 cm water stoppen we met vullen en sluiten we de kortsluitleiding naar het dorp weer aan. De studenten metselen nog wat keldertjes om de afsluiters als bescherming tegen koeienhoeven. Bij de timmerwerkplaats gaan we aan de slag met het vaste dak. Het beschikbare hout is “huilen met de pet op” Ik ben wel wat gewend, op school kopen we ook vaak wat hout waar wat aan mankeert maar die is echt heel erg. Alle gebreken die ik kan bedenken zitten er in en dan gelijk 10 keer zo erg als in Nederland. Het is geen wonder dat de meubels er hier zo amateuristisch uitzien, met dat materiaal en het aanwezige machinepark kan dat niet anders. We maken 3 driehoeken en bekleden die vast met golfplaat. Teacher Mbuba sleept mij weer mee naar de machines om nog maar eens duidelijk te maken dat daar echt wat aan moet gebeuren. Zijn zoontje van 1,5 jr staat mooi wat te knutselen met een paar afvalhoutjes, het zit er al vroeg in.
Dinsdag, 20 okt:
Ik spijbel wederom van het ochtendgebed, Klaas en Jorrit nemen de honneurs voor mij waar. De dakelementen met trekker en wagen van de werkplaats naar de werkplaats. We nemen nog wat extra balken mee om een soort steiger op de tank te maken. Dan de elementen op de tank en proberen om het geheel wat recht en vlak te krijgen. Dat lukt redelijk, al moet ik de fijn-houtbewerker in mij behoorlijk onderdrukken. De steiger op de tank is nogal gammel. Het werk IN de tank doe ik zoveel mogelijk omdat ik zeker wil zijn dat niemand met de ladder de plastic tank lek prikt. Peter en de boys werken vooral aan de buitenkant. Ze willen de ladder (2 balken met wat dwarslatjes) niet tegen de rand zetten en rondom de tank is het niet vlak, dus zetten ze hem bijna horizontaal. Dat gaat lang goed maar uiteindelijk maakt Peter een lelijke val en haalt zijn linker hand open. Hij laat de wonden in het plaatselijke ziekenhuis verzorgen en is een halfuurtje later weer terug. Redelijk goed afgelopen. De constructie van het dak is nu af, morgen gaat het schoolteam de golfplaten aanbrengen.
Woensdag naar Kitavi wildpark.
5:00 uur start de trip. Wietse gaat ook mee en er gaan nog 3 Afrikaanse jongemannen en een extra chauffeur mee. Na wat omrijden zijn we om 13:00 in het wildpark en lunchen we uit de meegebrachte Safari-box een lunch naast de Nijlpaardenpoel. Je kunt je vast een voorstelling maken van de geur en de vliegen. De gids met een AK47 stapt bij ons bij ons in en leidt ons over hele mooie paadjes, we zien wel 200 olifanten, giraffes, zebra’s, antilopen, Impala’s, div. apen, krokodillen, en div. vogels. Alles loopt daar door elkaar, prachtig om te zien.
Donderdag, de laatste werkdag. Tijd voor de laatste puntjes op de i. Tijdens het ochtendgebed worden we door de medewerkers van de Missiepost al hartelijk bedankt. Daarna nog een overleg met Moses. Snel naar de tank om te zien hoe ver ze zijn gekomen. We komen 2 golfplaten te kort, heb ik fout berekend, Die moeten er volgende week maar op, daar redden ze zich wel mee. We zagen de kortsluitleiding door, reinigen de tank, het afdekzeil er op, ladder er uit en dan de spoelleiding dicht. YESSSS, het water uit onze tank stroomt nu naar het dorp. Ze hebben al de nodige keldertjes om de afsluiters gemetseld.
Donderdagmiddag gaan Peter, Respice, Leonard, Klaas en ik naar het ziekenhuis om daar het waterfilter te herinstalleren, demonstreren en instructie te geven over onderhoud. De aansluiting op de waterleiding blijkt niet meer te werken. Een heel gedoe, er moet eerst nog een afsluiter worden vervangen maar die zit ingestort in beton. Dan maar een tijdelijke oplossing, er wordt een oud stuk tuinslang opgezocht en aangesloten op een kraan 2 vertrekken verder. Na diverse reparaties komt er eindelijk water uit de slang, nou ja water? Het lijkt meer op chocolademelk. Na een tijdje spoelen wordt het wat schoner en sluiten de slang aan op het filter. Het filter loopt, we laten het een tijdje lopen en de heren bekijken het argwanend. Na de instructie mogen de heren ons nu uitleggen en laten zien hoe het spoelproces gaat. Ze pakken dat prima op. Klaas maakt er een filmpje van zodat Leo het ook kan zien. Er komt nogal wat vuil uit het spoelwater in de emmer. Klaas houdt een flesje onde de schoonwaterkraan en neemt een flinke teug. De mannen bekijken dat vol ongeloof. Dan bekijken ze nogmaals het verschil tussen het schone en het spoelwater en raken enigszins overtuigd dat het misschien wel kan werken. Dan komt er plots een verpleegster binnenlopen en vult gelijk maar een 1,5 liter fles en loopt weer weg, net alsof wij dat thuis ook zouden doen. Nadat ook ik nog drink, durven de 2 docenten ook, de student vertrouwt het nog niet. Het display van het filter geeft een storing aan, misschien is de accu te weinig opgeladen, voor de zekerheid laten we een extra accu achter. Volgende week mogen ze nog de waterleiding in orde brengen.
Na het avondeten worden wij bij Moses thuis verwacht. Het hele huis zit vol, de docenten en studenten en een vertegenwoordiging van de locale bevolking. We krijgen thee, koffie cake en mandazi (soort oliebol) aangeboden. Een oude mevrouw houd namens de vrouwen van het dorp een betoog hoe blij ze zijn met de extra capaciteit, vlak voordat wij kwamen heeft de waterleiding verstopt gezeten en moesten ze 6 km lopen voor hun water, wij worden heel erg bedankt en dat wordt afgesloten met een prachtig lied en een hartelijk afscheid.
Vrijdagochtend 7:00 met de auto naar Mbeya, 18:00 – 19:25 vliegen naar Dar es Salaam. Als we rond 19:45 de bagage hebben gepakt, krijg ik van Leo een berichtje dat de KLM de vlucht heeft uitgesteld naar zondag 5:20, met een tussenstop in Nairobi landen we dan om 15:20 op Schiphol, dan nog even met de auto naar huis.
Groeten van Jorrit, Klaas en Jan.
-
25 Oktober 2015 - 08:57
Leo Groendijk:
Als stichting Water for Everyone zijn we heel blij dat stap 2 in dit project is gezet. Klaas Auke, Jorrit en Jan fantastisch bedankt voor de klus. Ik weet wat het is om in een ontwikkelingsland, zonder een Gamma of Praxis op de hoek, te moeten improviseren en ik kan me niet voorstellen dat je elke dag weer nieuwe hobbels bent tegengekomen en die hebt moeten nemen met de nodige zweetdruppels. Zonder ze allemaal bij naam te noemen geef ik jullie alle drie én de lokale bevolking die jullie zo fantastische heeft geholpen met het werk, een dikke tien!
Welkom thuis en we gaan verder met het project richting stap 3.
Daarover later meer.
Wolkom thus.
m.v.g. Leo Groendijk, voorzitter Water for Everyone.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley